روایات مربوط به نفس زکیه از علائم حتمی ظهور

در مقاله قبلی به هویت نفس زکیه و شهادت او که از علائم قطعی ظهور است پرداختیم که پیشنهاد می‌شود ابتدا مطالعه کنید. در این مقاله به بررسی روایات مربوط به ایشان و شهادتشان خواهیم پرداخت.

شهادت نفس زکیه در حدیث رسول خدا (ص)

 حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله):
«الْمَهْدِيُّ عَلَيْهِ السَّلَامُ لا يَخْرُجُ حَتَّى يُقْتَلَ النَّفْسُ الزَّکِيَّةُ، فَإِذَا قُتِلَتِ النَّفْسُ الزَّکِيَّةُ، غَضِبَ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ وَمِنَ الأَرْضِ، فَيَأْتِي النَّاسُ الْمَهْدِيَ عَلَيْهِ السَّلَامُ فَيَزِفُّوهُ کَمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَى زَوْجِهَا لَيْلَةَ عُرْسِهَا.»
(یعنی حضرت مهدی علیه السلام ظهور نمی‌کند تا نفس زکیه کشته شود. وقتی نفس زکیه کشته شود، آسمان و زمین بر قاتلان خشم می‌گیرند و مردم به سرعت به سوی حضرت مهدی می‌روند، همانطور که عروس را در شب عروسی به خانه داماد می‌برند.)
ملاحم و فتن

حدیث امام علی (ع) درباره شهادت نفس زکیه

حدیثی از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام):
«آیا خبر پایان حکومت بنی فلان را نمی‌دهم؟ کشتن نفس محترم (نفس زکیه) در روز و شهر حرام، توسط قوم قریش خواهد بود و پس از آن بیش از پانزده شب حکومت نخواهد کرد.»
بحارالانوار

 حدیثی از امام باقر (علیه السلام) از طریق جابر جعفی:

امام درباره وضعیت آخرالزمان می‌فرماید: «اگر دیدن و شنیدن نشانه‌هایی برای شما سخت باشد، عهد پیامبر و پرچم و اسلحه رسول خدا و شهادت نفس زکیه که از فرزندان امام حسین علیه السلام است، همه مشکلات را رفع می‌کند.»
بحارالانوار

نفس زکیه از  علامات ظهور امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه) است

امام باقر علیه السلام می‌فرماید: «کشته شدن مردی از آل محمد (صلی الله علیه و آله) بین رکن و مقام که نام او محمد بن الحسن نفس زکیه است، از نشانه‌های ظهور است.»
بشاره الاسلام

 چگونگی کشته شدن نفس زکیه در روایات

در روایت آمده که حضرت قائم (علیه السلام) به یارانش می‌فرماید: «ای قوم، اهل مکه مرا نمی‌خواهند...» (و سپس شرایط و اتفاقات مربوط به کشته شدن نفس زکیه ذکر می‌شود.)

ولی من برای اینکه با ایشان تمام حجت کنم، کسی را به سوی آنها می‌فرستم تا آنچه شایسته است، به شخصی مانند من با آنان اتمام حجت کند؛ یعنی به ایشان بگوید:

آنگاه مردی از یاران خود را می‌طلبد و به او می‌فرماید: برو نزد اهل مکه و به آنها بگو:

«ای اهل مکه! من فرستاده‌ی فلانی هستم، و او به شما می‌گوید: ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و خلافت هستیم و از ذریه محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و سلّاله‌ی پیغمبرانیم. ما مظلوم واقع شده‌ایم و مردم به ما ستم کردند و ما را آواره ساختند. از هنگام رحلت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) تا امروز حق ما غصب شده است.

اکنون ما از شما یاری می‌خواهیم و از شما کمک می‌طلبیم، پس ما را یاری کنید.»

وقتی آن جوانمرد به این سخن متکلّم می‌شود، بر او هجوم می‌آورند و او را میان رکن و مقام به شکلی خاص سر می‌برند؛ و او نفس زکیّه است.

[ حدیث مفصل است و تتمه دارد.]
بحارالانوار

.

.

.

اللهم عجل لولیک الفرج

گروه عاشقان امام مهدی (عج) در ایتا

روایات مرتبط به سفیانی دوم