احادیث دربارۀ قیام امام مهدی عج

قیام امام مهدی‌ع

امام باقر (ع) فرمودند:

«الْقائِمُ مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ؛ حضرت #مهدى (ع) به‌وسيله رعب و وحشتى که از هيبت او به دل‌هاى مخالفان مى‌افتد از سوى خدا يارى مى‌شود».   بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱، ح ۲۴

قیام قائم

ناگهانی

 امام باقر(ع) در تفسير آيه‌ی شريفه:

هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاّ السَّاعَةَ أَنْ تَأتِيَهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لايَشْعُروُنَ.(زخرف (۴۳)، آیه‌ی۶۶) آيا چشم به راه چيزى جز آن ساعتند که ناگاه و بى‌خبرشان بيايد؟ مى‌فرمايند:

"مراد از ساعت، ساعت [ قيام ] قائم(ع) است که ناگهان برايشان بيايد."

مجلسى، بحارالانوار: ج ۲۴/ ص ۱۶۴

امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) فرمودند:

  بالاخره این شتر چموش، روزی در برابر خاندان اهل‌بیت، زانو خواهد زد و #تسلیم_خواهد_شد و به‌راحتی فرمان خواهد برد.

همان شتر بدخویی که سرانجام عواطف مادریش بر او غلبه کرده و به‌سوی بچه‌اش باز می‌گردد و مهر می‌ورزد.

خداوند قومی را می‌آورد که آن‌ها را دوست می‌دارد و آن‌ها نیز او را دوست می‌دارند.

کسی‌که در میان آن‌ها غریب_است، بر آن‌ها #حکومت می‌کند. همه ممالک اسلامی را با امنیت و آسایش، تحت سیطره خود اداره می‌کند.

روزگار با او سازگار می‌شود و پیر و جوان از او فرمان می‌برند. زمین آباد می‌شود و #به‌وسیله_مهدی، خرم و سبز می‌گردد.   [ینابیع المودة، قندوزی، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بیروت: ج ۳، ۱۳۱]

ظهور نزدیک است

پیامبر (صلی الله علیه و آله) به یکی از اصحاب‌شان فرمودند:

  کَیْفَ أَنْتَ إِذَا اسْتَیْأَسَتْ أُمَّتِی مِنَ الْمَهْدِیِّ؛ فَیَأْتِیهَا مِثْلُ قَرْنِ الشَّمْسِ؛ یَسْتَبْشِرُ بِهِ أَهْلُ السَّمَاءِ وَ أَهْلُ الْأَرْضِ

چگونه خواهی بود زمانی که از مهدی (عج) #مأیوس_شوید، سپس وی مانند شعاع و پاره‌های #نور_خورشید در #صبحگاهان بر شما طلوع کند، اهل آسمان و زمین از آمدنش #شادمان می‌شوند. دلائل الامامة شیخ مفید ص ۲۵۰.

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إذا قامَ القائمُ عَرَضَ الإيمانَ على کلِّ ناصِبٍ، فإنْ دَخلَ فيهِ بِحَقيقةٍ وإلّا ضَربَ عُنُقَهُ أو يُؤدّيَ الجِزْيةَ کما يُؤدّيها اليومَ أهلُ الذِّمّةِ، ويَشُدُّ على وَسَطِهِ الهِمْيانَ، ويُخرِجُهُم مِن الأمْصارِ إلَى السَّوادِ؛

امام باقر عليه السلام : زمانى که قائم قيام کند ايمان را بر هر دشمن کينه توزى عرضه مى کند، اگر از جان و دل ايمان نياورد گردنش زده مى شود يا همچون ذمّيان امروز جزيه مى پردازد و به کمر او زنّار مى بندد و آنان را از شهرها به دشت ها مى فرستد.

الکافی

غیبت

اصبغ بن نباته از علی (ع) نقل کرده چنین آمده است :

اَمَا لَیَغِیبَنَّ حَتَّی یَقُولَ الجَاهِلُ مَا لِله فِی آلِ مُحَمَّدِ حَاجَهُُ

او غائب خواهد شد تا به حدی که نادان گوید : خداوند را در آل محمد حاجتی نیست. کمال الدین و تمام النعمه ج ۱ ص 302