فرازی از دعای افتتاح

اللَّهُمَّ أَرِنِی الطَّلْعَةَ الرَّشِیدَةَ وَ الْغُرَّةَ الْحَمِیدَةَ؛ خدایا آن جمال بارشادت، و پیشانى ستوده را به من بنمایان،

وَ اکْحُلْ نَاظِرِی بِنَظْرَةٍ مِنِّی إِلَیْهِ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ؛ و با نگاهى از من به او دیده‌ام را سرمه بنه، و در گشایش امرش شتاب کن،

وَ سَهِّلْ مَخْرَجَهُ وَ أَوْسِعْ مَنْهَجَهُ؛   و درآمدنش را آسان گردان، و راهش را وسعت بخش،

وَ اسْلُکْ بِی مَحَجَّتَهُ وَ أَنْفِذْ أَمْرَه وَ اشْدُدْ أَزْرَهُ وَ اعْمُرِ؛ و مرا به راهش درآور، و فرمانش را نافذ کن و پشتش را محکم گردان.

اللَّهُمَّ بِهِ بِلادَکَ وَ أَحْیِ بِهِ عِبَادَکَ؛ خدایا به دست او کشورهایت را آباد کن، و بندگانت را به‌وسیله‌ی او زنده فرما،