توصیف امام مهدی در کلام امام رضا ع

طلوع خورشید - امام مهدی در کلام امام رضا ع

امام رضا ع فرمودند:

«یا دِعْبِلُ! الإمامُ بعدی مُحمَّدٌ ابنی، وَبَعْدَ مُحمّدٍ ابنُهُ عَلیٌّ، وَبَعْدَ عَلیٍّ اِبنُهُ الحَسَنُ، وَبَعْدَ الحَسَن ابنُهُ الحُجَّةُ القائِمُ المُنْتَظَرُ فی غَیبَته، المُطاعُ فی ظهورِه، لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیا إلّا یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذلِکَ الیومَ حَتّی یَخْرُجَ فَیَمْلَأ الأَرْضَ عَدْلاً کَما مُلِئَتْ جَوْراً.

ای دعبل! امام بعد از من پسرم محمّد، و بعد از محمّد پسرش علی، و بعد از علی فرزند او حسن، و بعد از حسن فرزندش، حجّت قائم منتظر خواهد بود،

که در دورانِ غیبتش انتظارش را می‌کشند و در زمان ظهورش، اطاعتش می‌نمایند.

اگر از عمر دنیا، تنها یک روز باقی مانده‌باشد همان یک روز را خداوند آن قدر طولانی گرداند تا این‌که او قیام کند و زمین را مالامال از عدل نماید، چنانکه از ظلم پر شده باشد.  بحارالانوار: ج۵۱/ص ۱۵۴.

امام رضا ع فرمودند:

فاذا خرج اشرقت الارض بنوره ... و هو الذى تطوى له الارض،

هنگامی که حضرت مهدی (عج) ظهور کند، زمین از نور خداوند روشن می‌شود و زمین زیر پای آن حضرت به سرعت حرکت می‌کند.  کمال‏‌الدين، ج ۲/ ب ۳۵، ح ۵؛ معجم احاديث الامام المهدى، ج ۵/ص ۳۷۷.

رفتار با مردم

 
از امام رضا(علیه السلام) نقل شده است که:

« یَکُونُ أولی بِالنّاسِ مِن انفُسِهِم، وَ اشفق علیهم من ابائهم و امها تم، و یکون اشد الناس تواضعا لله عزوجل، ویکون اخذ الناس بما یامر به، و اکف الناس عما ینهی عنه»

« او برای مردم از خودشان اولی تر، از پدر و مادرشان مهربانتر، و در برابر خدا از همه متواضع تر است.آنچه به مردم فرمان می‌دهد خود بیش از دیگران به آن عمل می‌کند و آنچه مرد را از آن نهی می‌کند خود بیش از همگان از آن پرهیز می‌کند.

(طب‍رس‍ی، 1403ه.ق، ج 2، ص: 437 )

زندگی اجتماعی

 
معمر بن خلاد گوید: وقتی در محضر امام علی بن موسی الرضا(ع) از قائم (ع) سخن به میان آمد فرمود:

« و ما لباس القائم (ع) الا الغیظ، و ما طعامه الا الجشب»

« لباس قائم (ع) چیزی جز پارچه خشن نیست و غذای او نیز تنها غذایی ساده و ناچیز است

(مجلسی،01403ه.ق.، ج 52، ص: 354به نقل از الغیبه نعمانی)

فضیلت انتظار و چشم به راه بودن حضرت مهدی(عج) در بیان و کلام امام رضا(ع)

 
در روایتـی خطــاب بــه حسن بن جــهم کــه از ایشــان در مورد فرج مــی پرسد، مــی فرماید:

«أو لست تعلم أنّ انتظار الفرج من الفرج، قلت: لا أدری إلّا أن تعلّمنی، فقال: نعم انتظار الفرج من الفرج»

« آیا مـی دانـی کـه انتظـار فرج جزیـی از فرج است گفتم: نمـی دانم مگر این کـه شمـا بـه من بیـاموزید. فرمود: آری انتظار فرج، جزیی از فرج است.

(ع‍طاردی ق‍وچ‍ان‍ی، 1406ق، ج 1، ص: 227)

امام رضا (ع) فرموده اند:

« الرَّابِعُ مِنْ وُلْدِی ابْنُ سَیدَةِ الْإِمَاءِ یطَهِّرُ اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ مِنْ کلِّ جَوْرٍ وَ یقَدِّسُهَا مِنْ کلِّ ظُلْمٍ وَ هُوَ الَّذِی یشُک النَّاسُ فِی وِلَادَتِهِ وَ هُوَ صَاحِبُ الْغَیبَةِ قَبْلَ خُرُوجِهِ فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِهِ وَ وَضَعَ مِیزَانَ الْعَدْلِ بَینَ النَّاسِ فَلَا یظْلِمُ أَحَدٌ أَحَداً وَ هُوَ الَّذِی تُطْوَی لَهُ الْأَرْضُ وَ لَا یکونُ لَهُ ظِلٌّ »

« چهارمین فرزند من، پسر بانوی کنیزان است، که خداوند به وسیله او روی زمین را از هرگونه ظلم و ستم پاک و پاکیزه گرداند.در مورد ولادت او دچار شک و تردید می‌شوند. او پیش از ظهور، از دیده ها غایب می‌شود. و به هنگام ظهورش، جهان با نور پروردگارش می‌درخشد.اومیزان را به عدل در میان مردم قرار می‌دهد.دیگر کسی در حق کسی ستم نمی‌کند. او کسی است که زمین برای او طی می‌شود. و سایه اش بر زمین نیفتد.»

کمال الدین و تمام النعمه

علم امام مهدی ع

امام رضا ( ع) :

« مُضْطَلِعٌ بِالْامام (ع)ةِ عَالِمٌ بِالسِّیاسَةِ مَفْرُوضُ الطَّاعَة»

« مهدی بر امر امامت توانا و قدرتمند و به نحوه اداره امور امت عالم و آگاه است

(طب‍رس‍ی، 1403ه.ق.، ج 2، ص: 436)

کلام امام رضا ( ع)در مورد سیره عملی امام مهدی( ع)

« دلالته فی خصلتین: فی العلم و استجابه الدعوه و کل ما اخبر به من الحوادث التی تحدث قبل کونها، فذلک بعهد معهود الیه من رسول الله (ص) توارثه عن آبائه عنه علیه السلام»

« ( دو نشانه بارز دارد که با آنها شناخته می‌شود:1- دانش بیکران2- استجابت دعا، آنچه از رویدادها پیش از وقوع آنها سخن بگوید، به صورت پیمانی است که توسط پدران خود از رسول اکرم (ص) به ارث برده است.

عیون الاخبار

امام رضا ع در دعا براى حضرت حجة‌بن الحسن‌ع فرمودند:

و لاتَبتَلِنا فی أمرِهِ بالسَّأَمةِ و الکَسَلِ و الفَترَةِ و الفَشَلِ، و اجعَلْنا مِمَّن تَنتَصِرُ بهِ لِدِینِکَ؛

در کارِ او ما را به دلتنگى و تنبلى و سستى و ضعف مبتلا مفرما و ما را از کسانى قرار ده که به وسیله‌ی آنان دینت را یارى مى‌رسانى.

مکیال‌المکارم: ج۲/ص ۱۲۷؛ بحار الأنوار: ج۵ / ۳۳۵.