تاریخچه نیمه شعبان

طبق برخی روایات در روز ۱۵ شعبان سال ۲۵۵ ه.ق متولد شد، و غیبت او همراه با اولین روز امامتش آغاز گردید. "روز نهم ربیع‌الاول ۲۶۰ ه.ق "
پانزدهم شعبان در تقویم قمری به مناسبت زادروز مهدی موعود و منجی عالم و برقرار کننده عدالت شناخته می‌شود.

تاریخچه نیمه شعبان

نیمه شعبان تنها مختص ایران نیست و در بسیاری از کشورهای مسلمان نیز برگزار می‌شود. اجرای اعمال مخصوص شب و روز نیمه شعبان، نشان‌دهنده عشق و ارادت قلبی به مهدی موعود و پذیرش عدل الهی است که با ظهور قائم آل محمد برقرار می‌شود.

نیمه شعبان یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان است که به شب پانزدهم ماه شعبان اطلاق می‌شود.

این شب مصادف با تولد امام دوازدهم فرزند حجت بن الحسن عسکری علیه السلام است. البته در مورد سال تولد امام دوازدهم بین دو سال ۲۵۵ و ۲۵۶ اختلاف نظر وجود دارد. دلیل این اختلاف نیز به این خاطر است که در گذشته با حروف ابجد تاریخ را نشان می‌دادند و در مورد تاریخ دقیق زادروز امام دوازدهم، به خاطر دست‌خط ناخوانایی که از ناقلین به جای مانده است، تاریخ نویسان به دو کلمه “نهر” و “نور” رسیده‌اند که موجب اختلاف نظر در روز تولد امام دوازدهم شده است.

اسامی دیگر شب نیمه شعبان

این شب با اسامی دیگری از جمله “لیلة الرحمة” یا “لیلة المبارکه” و همچنین “شب برات” نیز شناخته می‌شود.

نیمه شعبان، شب برات یا شب گرفتن حواله

در بسیاری از متون و کتب قدیمی از جمله کتاب “التفهیم” نوشته ابوریحان بیرونی در مورد شب نیمه شعبان این چنین ذکر شده است:

” پانزدهم ماه شعبان آنقدر بزرگ و ارجمند است که آن را شب برات می‌خوانند و اینگونه تعبیر می‌شود که هرکه در این شب عبادت کند و اعمال نیک به جای آورد، از دوزخ رهایی پیدا می‌کند.

همچنین در کتاب “غیاث اللغات”، رامپوری نیز به مفهوم مناسبت نیمه شعبان چیست و روز ۱۵ شعبان که خداوند برات آزادی بندگان خود از دوزخ را به آنها عطا می‌کند، اشاره شده است

.

.

.

اللهم عجل لولیک الفرج

گروه عاشقان امام مهدی (عج)

سوریه، ماه رجب، خروج سفیانی!