


در نوشته های قبلی به اثبات دو تا بودن سفیانی در احادیث و روایات، ویژگی های مرتبط به سفیانی اول و قیام او و جنگ در زوراء (بغداد) پرداختیم. سفیانی به عنوان یکی از علائم حتمی ظهور امام مهدی (عج)، اهمیت زیادی دارد و از این رو در اینجا به سفیانی دوم، دشمن امام مهدی (عج) و کم و کیف قیام او میپردازیم.
سفیانی دوم که مطابق بسیار از روایات، نامش عثمان و نام پدرش «عنبسه» است و خروج او از علائم حتمی ظهور حضرت ولیعصر (ارواحنا فداه) است، روایات بیشماری از ائمه معصومین علیهمالسلام نقل شده است.
بر اساس روایات فراوانی که از پیشوایان معصوم علیهمالسلام درباره سفیان دوم رسیده است، خروج او در ماه «رجب» و روز جمعه خواهد بود و محل خروجش از جایی بنام «وادی یابس» یعنی در خشکی یا بیابان بیآب و علف از سرزمین شام است.
موقع خروج او بعد از فتنه و جنگ بزرگی است که در میان اهل مشرق و مغرب روی میدهد.
در ابتدای خروجش به شام حمله میکند و مخالفین خود را شکست میدهد و پنج ایالت شام را متصرف میشود.
تمام اهل شام بجز تعداد معدودی که شیعه و طرفدار حقانیتاند، مطیع و فرمانبردار او میشوند.
حدود تعدی و تجاوز او بعد از شام، عراق و حجاز بخصوص مدینه منوره است، تا یکی دو ماه آسیب او به اهل حق نمیرسد، زیرا گرفتار جنگهای داخلی و سرکوبی احزاب مخالف است، اما پس از آن هیچ همغم ندارد مگر مبارزه با اهل دین و دشمنی بیشتر با شیعه و اهل حق و آل محمد صلیاللهعلیهوآله است.
چون امور داخلی خود را آرام نمود، دو لشکر مهم و مجهز را با پرچمهای سرخ تنظیم مینماید؛ یکی برای گرفتن عراق و دیگری برای تسخیر حجاز.
اما لشکری که به عراق میفرستد، صد و سی هزار نفر است و آنان تا میتوانند در عراق قتل و کشتار، خونریزی و غارتگری و بیحیایی میکنند و سپس به طرف نجف اشرف و کوفه میروند و هفتاد هزار دختر باکره را به اسارت میگیرند.
این لشکر سفیانی در ناحیه استخر (بصره _مسجدسلیمان) از لشکر خراسانی یا ایرانیان زمینه ساز ظهور شکست میخورد.
اما لشکر دوم که به سوی مدینه میفرستد «دوازه هزار نفر است»؛ چون به مدینه رسیدند، مدت سه شبانه روز مدینه منوره را تاراج و غارت میکنند و فساد و خرابی و خونریزی بیحد مرتکب میشوند.
بعد از خرابی و قتل و غارت متوجه مکه معظمه میگردند و چون به بیابان «بیداء» (که سرزمینی است مابین مکه و مدینه) رسیدند، با تمام وسایل و اسباب و اسلحه خود به زمین فرو میروند، مگر دو نفر به نام بشیر و نذیر که بشیر به مکه میرود و حضرت قائم علیهالسلام را به هلاکت لشکریان سفیانی بشارت میدهد و نذیر که به طرف شام میرود و جریان هلاکت لشکریان را به سفیانی خبر میدهد.
تمام دوران فرمانروایی او از ابتدای خروج تا زمان کشته شدنش به دست حضرت قائم علیهالسلام بیشتر از پانزده_ماه نخواهد بود.
.
.
.
اللهم عجل لولیک الفرج
بسم الله الرحمن الرحیم
این سایت گردهمایی عاشقان امام مهدی ع، حجت بن الحسن عسکری ع، امام حی همان امام فراموش شده از یادهاست. باشد تا جمعی گرد هم آییم و یاد آن امام رفته از یادها را زنده کنیم. اللهم عجل لولیک الفرج
فعالیت های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.
